تقویم آموزشی قطعا نیازمند اصلاح است وعلیرغم محدودیت‌های قانونی باز هم آموزش و پرورش می‌تواند تصمیماتی اتخاذ کند، اما نگاه منفعلی در اغلب زمینه‌ها از جمله آموزش و پرورش داریم.
اشکالات ساختاری فراوانی در کشور داریم که ناهماهنگی‌هایی را در پی دارد. یک علت مداخلات غیرتخصصی در آموزش و پرورش، به خود مسئولین آموزش و پرورش برمی‌گردد.
به عنوان مثال امکانات آموزش و پرورش درگیر انتخابات است اما هزینه آن را پرداخت نمی‌کنند و دستگاه‌ها به آموزش و پرورش فشار می‌آورند اما باید محکم باشد. متاسفانه فرهنگ لابی و بده بستان هم وجود دارد و اگر مسئولی بخواهد بماند باید در مواردی بده بستان داشته باشد.
نمایندگان مجلس کار آموزش و پرورش را مختل می‌کنند و فرمان آموزش و پرورش را در استان ها به دست می‌گیرند و تا تغییر مدیر مدرسه هم مداخله می کنند.
آموزش و پرورش سالیانی است که از دست رفته است .
تنها بحث کمیت مطرح نیست بلکه کیفیت هم باید مورد توجه باشد. فرزندان ما بیشتر در فضای مجازی حضوردارند و حضورشان در مدرسه باکیفیت نیست.
بررسی کنید چه سهمی از مستخدمین آموزش و پرورش در ۴۰ سال گذشته از طریق مجاری رسمی تربیت معلم و چه سهمی از دیگر طرق وارد آموزش و پرورش شده‌اند؟ وقتی مربیان نهضت سوادآموزی که تخصص آموزش بزرگسالان را دارند جذب آموزش و پرورش شده و به دوره ابتدایی می روند چه اتفاقی می‌فتد؟.
برای روزهای ناسالم باید راهکار بیابیم. به عنوان مثال می‌توان ۵شنبه‌ها کلاس درس دایر کرد، در این صورت ۳۲ روز به ساعات آموزش افزوده می‌شود.
یا می‌توان بسته آموزشی تولید و از طریق شبکه رشد و مجاری چندرسانه‌ای در اختیار دانش آموزان قرار دهیم. اگر مدرسه دوشیفته نیست می‌توان کلاس برگزار کرد و یا سیستم دو ترمی را سه ثلثه کرد؛ در این صورت می توان برنامه را طوری تنظیم کرد که تعطیلی روزهای آلودگی هوا در بین دوثلث قرار بگیرد.
درست است که مجلس در راس امور هست، ولی متاسفانه آموزش و پرورش را با برخی مصوبات بیچاره کرده است.
آموزش و پرورش بنگاه کاریابی نیست. درباره تغییر تقویم آموزشی نیز باید بگویم که خود آموزش و پرورش دارد کوتاهی می‌کند و می تواند راهکارهای جایگزینی را مصوب و اجرا کند.
منبع: علی احمدی وزیر اسبق آموزش و پرورش/ ایسنا
دفتر مرکزی: 02188801371
info@dabestanak.com
