راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌های چندپایه

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه (قسمت دوازدهم)

کلاس‌های چندپایه
راهی نو برای پیشرفت نظام آموزشی

هفت‌تا ۱۸۰تا

همان‌گونه که نوشتیم در الگوی آموزشی دبستانک، پانزده آیتم مختلف، هر مبحث را از جوانب و زوایای مختلف مورد بررسی قرار می‌دهند و این روند با رویکردی‌ست که یادگیری برای دانش‌آموز لذت‌بخش باشد.

تهیه‌ی متن و اجرای این آیتم‌ها برای هر مبحث درسی، در هر کتاب درسی و در هر پایه‌ی درسی، کار آسانی نبود. اما حالا از مشاهده‌ی نتایج نظری و عملی آن خرسندیم.

توجه کنید که در هر پایه‌ی درسی، در سه کتاب درسی ریاضی، علوم و فارسی (که بیشترین وقت معلم هر پایه صرف آموزش آن‌ها می‌شود) مجموعا حدود سی مبحث درسی داریم و در کل شش پایه، حدود ۱۸۰ مبحث درسی آموزش داده می‌شود.

برای تک‌تک این مبحث‌ها هفت آیتم غیردرسی کار شده است.
به طور مثال، ۱۸۰ جدول کلمات متقاطع ۷×۷ به‌گونه‌ای طراحی شده است که در هریک از آن‌ها، در شرح سوالات جدول و در جواب‌ها، مهم‌ترین کلمات و مفاهیم اصلی یکی از آن ۱۸۰ مبحث مورد استفاده قرار گرفته ‌است.

به نحوی که دانش‌آموز هنگام حل جدول اگر قبل از تدریس آن مبحث توسط معلم باشد برایش حکم پیش‌خوانی آن درس را دارد و اگر در روزهای پس از تدریس معلم باشد، حکم مرور را دارد.

همه‌ی این آیتم‌ها، یعنی:
۱۸۰ جدول کلمات متقاطع،
۱۸۰ متن فلسفیدن با مباحث درسی
۱۸۰ نمایشنامه
۱۸۰ بازی اموزشی
۱۸۰ داستان (از منابع اصلی)
۱۸۰ مستند و ارجاع تاریخی
و ۱۸۰ قطعه شعر
همه به گونه‌ای نگارش و تدوین شده‌اند که موضوع و محتوای هر کدام از آن‌ها، یک به یک، موضوع یکی از آن ۱۸۰ مبحث درسی‌ست.

همه‌ی این مطالب می‌تواند بسیار مفید در اختیار معلمان کلاس‌های چندپایه باشد که از آن‌ها به نحوی استفاده کنند که در قسمت‌های بعدی شرح داده خواهد شد.

سیدرضا تهامی
(ادامه دارد)

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت اول
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت دوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت سوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت چهارم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت پنجم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت ششم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت هفتم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت هشتم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت نهم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت دهم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت یازدهم

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌های چندپایه

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه (قسمت یازدهم)

کلاس‌های چندپایه
راهی نو برای پیشرفت نظام آموزشی

اجزای الگوی آموزشی دبستانک

در الگوی آموزشی دبستانک، برای هر مبحث درسی، در هر کتاب درسی، در هر پایه‌ی درسی پانزده آیتم مختلف، آن مبحث را از جوانب و زوایای مختلف مورد حلاجی و کنکاش قرار می‌دهند. شیوه‌ی رویکرد به گونه‌ای‌ست که مواجهه با آن‌ مبحث برای دانش‌آموز، لذت‌بخش می‌شود. اساس کار در دبستانک، لذت بردن از یادگیری‌ست و هدف این است که مسیری طی شود که حاصلش عادت کردن دانش‌آموز به لذت بردن از یادگیری باشد.

آیتم‌های پانزده‌گانه در دو دسته‌ی آیتم‌های درسی و آیتم‌های غیردرسی به این شرح کار شده‌اند:

🔶 الف. هشت آیتم درسی:

  • آن‌چه تاکنون خوانده‌اید .
    (درباره‌ی موضو‌ع‌ همان مبحث مربوط به آموخته‌های سال‌های قبل)
  • نقشه‌ی مفهومی.
    (مفاهیم همان مبحث و مسیر یادگیری در یک شکل)
  • آن‌چه اکنون یاد می‌گیرید.
    (درس‌نامه‌ی آن مبحث به صورت داستانی)
  • حالا به این پرسش‌ها پاسخ دهید.
    (سؤال‌های آسان برای آن مبحث)
  • و حالا به این پرسش‌ها پاسخ دهید.
    (سؤال‌های متوسط برای آن مبحث)
  • و اکنون نوبت پاسخ به این پرسش‌ها است.
    (سؤال‌های سخت برای آن مبحث)
  • نیم‌ساعت معلّمی.
    (آموزش به دانش‌آموز برای تدریس آن مبحث به پدر، مادر یا …)
  • بازترسیم نقشه‌ی مفهومی.
    (توسّط خود دانش‌آموز بدون استفاده از نقشه‌ی مفهومی الگو، برای آن مبحث)

🔶 ب. هفت آیتم غیر درسی

  • داستان
    (در قالب ساختار سواد خواندن/ از منابع اصلی ادبیات غنی ایران/ هر کدام با موضوع یکی از مباحث درسی)
  • شعر
    (با توجه به مفاهیم و واژه‌های آن درس/ هر کدام با موضوع یکی از مباحث درسی))
  • جدول
    (یادگیری متقاطع- یک جدول ۷ × ۷ شرح هر کدام، کلمات و مفاهیم اصلی یکی از مباحث درسی است)
  • نمایش‌نامه
    (یادگیری نمایش- یک نمایش دو سه دقیقه‌ای بر اساس موضوع یکی از مباحث درسی)
  • پرسه در تاریخ
    (یک یادآوری تاریخی مربوط به موضوع یکی از مباحث درسی)
  • بازی آموزشی
    (یک بازی آموزشی مربوط به موضوع یکی از مباحث درسی)
  • فلسفیدن
    (یک متن فلسفیدن مربوط به موضوع یکی از مباحث درسی)

در قسمت‌های بعدی، شرح، دلیل وجودی این آیتم‌ها و نحوه‌ی کاربردشان در کلاس‌های چندپایه گفته می‌شود.

سیدرضا تهامی
(ادامه دارد)

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت اول
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت دوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت سوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت چهارم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت پنجم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت ششم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت هفتم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت هشتم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت نهم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت دهم

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌های چندپایه

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه (قسمت دهم)

کلاس‌های چندپایه
راهی نو برای پیشرفت نظام آموزشی

ابزارها _ ت

۴ _ اپلیکیشن‌های بازی و تمرین:

رواج وسیع گوشی‌های هوشمند که به طور بسیار وسیع به دورافتاده‌ترین مناطق روستایی کشور نیز راه یافته‌اند، امکان قابل توجّهی برای افزایش بازده توان و کار معلّمان چندپایه در اختیارمان می‌گذارد.

از همان ابتدای کار کتاب‌های دبستانک، تولید کتاب‌های الکترونیک و اپلیکیشن‌های آموزشی جزیی از پازل «طرح جامع دبستانک» و بخشی همراه با کتاب‌های دبستانک بوده است و درتعدادی از پروژه‌ها، طرّاحی‌ها و کارهای اوّلیّه‌ی آن‌ها انجام شده و ان‌شاءالله در ماه‌های آتی، به محض تامین مالی، تولید آن‌ها شروع خواهد شد.

۵ _ کتاب‌های آموزشی:

کتاب‌های دبستانک، از آن‌جا که مبنای کار آن‌ها ارتباط محتوایی با موضوع‌ها و مباحث کتاب‌های درسی است، می‌توانند یاوران بسیار خوبی برای معلّمان چندپایه باشند.

کتاب‌های دبستانک اساساً بر اساس عناوین آن مباحث یا نیازهای مشخّص‌شده‌ی برای فهم کامل آن‌ها نگارش یافته است.
الگوی آموزشی دبستانک، با تمرکز روی این مقوله تدوین شده و در قالب کتاب‌های دبس‌نامه منتشر شده‌اند (دَبِس، نام یک هزارپاست که معرّف کتاب‌های دبستانک است)، مختصری درباره‌ی این الگوی آموزشی توضیح می‌دهیم تا سنجش آن‌چه در بخش‌های بعدی این رساله آمده راحت‌تر باشد.

در الگوی آموزشی دبستانک از ۱۵ عنوان آموزشی ، ادبی، تاریخی، فلسفی، هنری و سرگرمی استفاده کرده‌ایم که نیمی از آن‌ها آیتم‌های آموزشی است و بقیّه آیتم‌هایی است که قابل انطباق با محور و اهداف مباحث درسی است.

🔶 مبحث به مبحث

نکته‌ی قابل تأکید، فصل‌بندی همه‌ی کتاب‌های آموزشی دبستانک بر اساس مباحث درسی است.
یعنی در هر مبحث، همه‌ی این ۱۵ آیتم حضور دارند. آن هم به نحوی که هم‌خوان یا کاملاً منطبق با موضوع و محورهای همان مبحث باشند.

بنابراین تعداد فصل‌های هر دبس‌نامه‌ی ریاضی (یا دبس‌نامه‌ی علوم یا دبس‌نامه‌ی فارسی) در هر پایه، مساوی با تعداد مباحث درسی در همان پایه است.

سیدرضا تهامی
(ادامه دارد)

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت اول
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت دوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت سوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت چهارم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت پنجم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت ششم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت هفتم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت هشتم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت نهم

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌های چندپایه

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه (قسمت نهم)

کلاس‌های چندپایه
راهی نو برای پیشرفت نظام آموزشی

ابزارها _ پ

۳ _ برگه‌های هم‌یاران:

بهتر است قطع برگه‌های هم‌یار A5 باشد تا هر هم‌یار، خود را مجبور نداند که حتما چیزهای زیادی بنویسد و نیز بتواند آن‌چه را هست، درشت‌تر بنویسد.

بهتر است جزییات کمی داشته باشد تا هم‌یار با دقّت بیشتر پرکند و عطایش را به لقایش نبخشد.
بهتر است حتّی‌الامکان ساده باشد ولی وقت‌های ۱ و ۳ را دربر بگیرد.

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه

نمونه‌ای که در اینجا می‌بینید تنها یک نمونه‌ی پیشنهادی است و می‌تواند توسّط معلّم، به هر شکل که خواست تغییر کند.

این نمونه برای هم‌یارهای پایه‌ی سوم است که دو وقت پیش‌خوانی دارند که زمان‌هایی است که معلم به اولی‌ها و دومی‌ها درس می‌دهد و یک وقت مرور (که البته وقت سوم هم می‌تواند با خط‌چین به سه ستون تبدیل شود) یعنی زمان‌هایی که معلم به سه‌پایه‌ی بعدی چهارم تا ششم درس می‌دهد.

مهم این است که در یک نگاه وضعیّت آن پایه را دریابد و در بررسی بیشتر، زمان کمتری نیاز داشته باشد.

بهتر است حتّی این برگه یکی از صفحات دفتر مشق هم‌یار باشد (بنابراین به آن جدول یا فرم بگوییم بهتر است تا برگه)
و به نظر نگارنده اصلاً صلاح نیست فرم آماده‌اش چاپ شود.

وقتی خود دانش‌آموز از روی نوشته‌هایی که معلّم روی تخته می‌کشد، در دفتر خود رسم کند، با علاقه‌ی بیشتری آن را پر می‌کند و جنبه‌ی تشریفاتی و رفع تکلیفی در کار دانش‌آموز کمتر می‌شود.

سیدرضا تهامی
(ادامه دارد)

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت اول
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت دوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت سوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت چهارم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت پنجم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت ششم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت هفتم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت هشتم

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌های چندپایه

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه (قسمت هشتم)

کلاس‌های چندپایه
راهی نو برای پیشرفت نظام آموزشی

ابزارها _ ب

۲ _ دفتر طرح درس کلاس‌های چندپایه:

بدیهی است که نگارش و تنظیم طرح درس برای کلاس‌های چندپایه، مانند سایر ارکان کلاس، با کلاس‌های عادی متفاوت است.

طرح درس کلاس‌های چندپایه باید از یک‌سو، هم‌خوان با برنامه‌ی واحد هفتگی باشد که در بخش اوّل تشریح شد و از سوی دیگر بیانگر میزان کاری باشد که آموزگار در کار با کتاب واحد راهنمای معلّم انجام داده است. بنابراین تقسیم‌بندی و توصیه‌های نحوه‌ی تنظیم طرح درس ضرورتاً باید هم‌خوان با این دو مقوله باشد.

دفتر تألیف به دو شکل می‌تواند آموزگاران کلاس‌های چندپایه را در تنظیم عملی‌تر و مؤثّرتر طرح درس کمک کند یا در هر قسمت (هفتگی) از کتاب واحد راهنمای معلّم یک نمونه یا جدول در نصف صفحه یا یک صفحه بیاورد که حاوی چیدمان صحیح مفاهیم و موضوع‌ها باشد و بهتر است قسمت‌های اساسی‌تر (و سرمشق‌ هر مطلب) در آن جدول آمده باشد تا معلّم خود بقیّه‌ی قسمت‌ها را پر کند.

شکل دوم که دفتر تألیف می‌تواند به کار بندد، تنظیم و چاپ یک دفتر طرح درس است که برای کلّ سال یا هر نیم‌سال باشد و معلّمان موظّف به تکمیل و کاربست آن باشند. دفتر طرح درس به این شکل چند فایده دارد:

الف _ هماهنگی در جلسات مختلف کار یک معلّم در طول سال تأمین می‌شود.

ب _ هماهنگی در نحوه‌ی کار معلّمان مدارس و مناطق مختلف در مورد هر جلسه، تأمین می‌شود.
(هر دو مورد الف و ب، بدون صرف هزینه و وقت از سوی ادارات آموزش و پرورش و به طور خودبه‌خودی انجام می‌شود و کافی است در چک‌لیست‌ بازدیدهای بازرسان ادارات، کنترل آن و شیوه‌ی کنترل صحیح آن لحاظ شود. به این ترتیب بازرس نیز ماتریال بیش‌تری برای طرح بحث با معلّم خواهد داشت و کار از شیوه‌ی بازدید کارخانه‌ای فاصله‌ی بیش‌تری می‌گیرد و فرهنگی‌تر می‌شود.)

پ _ معلّم می‌تواند در طول سال، تجربیّات خود را مرور کند و در سال‌های بعد نیز به آن‌ها رجوع کند. (پس از دو سه سال، معلّم به خوبی قادر خواهد بود با مقایسه دفاتر سال‌های مختلف، رشد و افزایش تجربه‌ی خود را به طور واضح ببیند و حتّی آن را به طور دقیق اندازه بگیرد.)

ت _ هم‌یاران معلّم می‌توانند از آن (در هر جلسه و مطالب همان جلسه) برای تسلّط بیش‌تر در کارشان استفاده کنند.

ث _ یکی از ابزارهای مطمئن برای تشخیص سطح کیفیّت کار معلّم در سنجش‌های ادواری یا مقطعی خواهد بود.

سیدرضا تهامی
(ادامه دارد)

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت اول
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت دوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت سوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت چهارم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت پنجم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت ششم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت هفتم

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌های چندپایه

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه (قسمت هفتم)

کلاس‌های چندپایه
راهی نو برای پیشرفت نظام آموزشی

ابزارها – الف

۱ _ کتاب واحد راهنمای معلّم:

از آموزگارانی که در کلاس‌های عادی تدریس می‌کنند، انتظار می‌رود در ابتدای کار، در مقاطع مختلف زمانی و در شب تدریس هر مبحث، کتاب راهنمای معلّم در هر درس را در حد لزوم تورق و مطالعه کنند. چنین انتظاری اما از آموزگار یک کلاس شش پایه، چندان منطقی نیست و در عمل هم برای آن حتّی در صورت اجبار، محدود و کم بازده خواهد بود.

بهتر است دفتر تألیف کتاب‌های درسی با تشکیل گروهی از مؤلّفان، اقدام به تلخیص و ترکیب آن کتاب‌ها در یک جلد کند، با محتوا و سر و شکلی که بتواند آموزگاران را ترغیب به مطالعه‌ی آن کند. به‌هر حال نشر دبستانک برای چنین مواردی منتظر نمی‌ماند و در حال تدوین کتابی‌ست که حداقل بتواند اهداف اصلی درس‌ها را و نوع کار با کتاب‌های دبستانک را هنگام آموزش هر مبحث، در هر کتاب درسی، در هر پایه‌ی درسی را در بر داشته و یاور مطمئنی برای آموزگارانی باشد که از کتاب‌های دبستانک در کلاس خود استفاده می‌کنند.

اما درباره‌ی کتاب واحد راهنمای معلمان کلاس‌های چندپایه نیز نظرات و پیشنهاداتی داریم. بدیهی است که خودمان این پیشنهادات را در کتاب راهنمای خودمان اجرا خواهیم کرد.

بهتر است کتاب واحد راهنما دارای ۸ بخش اصلی (مهر تا اردیبهشت) باشد و هر بخش فعّالیّت‌های یک ماه را در برگیرد و بهتر است هر بخش دارای ۴ قسمت (هفته‌ی اوّل تا چهارم) باشد.

بهتر است در هر قسمت مطالب مربوط به هر درس (در آن هفته) برای هر ۶ پایه به دنبال هم بیاید تا این نوع طبقه‌بندی، به آموزگار در نوشتن طرح درس و نیز اداره‌ی کلاس کمک کند؛ یعنی مطالب مربوط به هر هفته‌ی درس ریاضی در ۶ پایه، سپس علوم در ۶ پایه، … و درس‌های دیگر.

بهتر است حجم کتاب حدّاکثر ۴۰۰ صفحه (غیر از راهنمایی کلّی و مقدّمه) باشد. به این ترتیب هر بخش ماهانه حدود ۵۰ و هر قسمت یک هفته‌ای حدود ۱۲ صفحه می‌شود. حالا می‌شود انتظار داشت او هر هفته ۱۲ صفحه را خوب بخواند. هم چنین بهتر است کتاب در دو جلد ۲۰۰ صفحه‌ای تدوین شود که هر کدام مربوط به یک نیم‌سال باشد.

بهتر است کتاب راهنما در دو نوع صحافی به آموزگاران تحویل داده شود. یکی به صورت عادی و دیگری به صورت جزوه‌های یک هفته‌ای در ۱۲ صفحه که آموزگار بتواند یکی از آن‌ها را در کلاس نیز همراه داشته باشد.

کتاب راهنما در هر قسمت و برای همه‌ی درس‌ها شامل خلاصه‌ی کتاب‌های راهنما در درس‌های مختلف خواهد بود که برای هر درس در هر هفته حجمی حدود یک الی سه صفحه خواهد شد.

با تدوین کتاب واحد راهنمای معلّم و به ویژه فصل‌بندی آن، به ترتیبی که شرح آن رفت، معلّم امکان بیش‌تری برای برنامه‌ریزی آسان‌تر در یک کلاس چندپایه دارد. اهمّیّت این کار هم‌چنین از این نظر است که تشخیص اهداف مهم‌تر درس و تقسیم وزن یک درس به واحدهای مهم‌تر، توسّط دفتر تألیف انجام می‌شود و هماهنگی خوبی میان مدارس سراسر کشور پدید می‌آید.

امّا این کتاب واحد راهنمای معلّم، یک ویژگی دیگر هم دارد که «ظاهراً» منفی است: با خلاصه کردن اهداف و شیوه‌های پیشنهادی و این‌که اکثر آن‌ها به طور مجمّل و حتّی تیتروار خواهد آمد، به طور غیرمستقیم این مسئله را یادآوری می‌کنیم که کلاس‌های چندپایه نسبت به کلاس‌های عادی امکان‌ زمانی کم‌تری در اختیار معلّم می‌گذارد تا به عمق دانش‌ هر درس راه یابد و آن را به دانش‌آموزان انتقال دهد.

در واقع با این کتاب، ضعف ناگزیر خود را در تشکیل اجباری کلاس‌های چندپایه، عیان‌تر در معرض دید می‌گذاریم. امّا همان‌طور که گفتیم این ویژگی فقط ظاهراً منفی است. زیرا اوّلاً برای تعمیق یادگیری مفاهیم درسی و توسعه‌ی دانش در ایران، پوشاندن ضعف‌ها مَثَل آن کسی است که اتاقی را جارو کند و بعد لبه‌ی فرش را بالا ببرد و آشغال‌ها و گرد و غبار را با جارو به زیر فرش ببرد تا کسی نبیند.

ثانیاً اتّفاقاً هم خود کلاس‌های چندپایه و وجوه مختلف آن، من‌جمله همین کتاب واحد راهنمای آموزگار با فصل‌بندی پیشنهادی، زمینه‌ی بسیار مناسبی برای خلّاقیّت بیش‌تر آموزگاران فراهم می‌کند که در صورت هدایت سنجیده‌ی آن توسّط ادارات آموزش و پرورش مناطق و با در اختیار گذاشتن تجربیّات هر آموزگار در اختیار همه‌ی آموزگاران و کارشناسان تألیف، به هم‌افزایی قابل توجّهی منجر خواهد شد.

برای این مورد نیز برنامه‌هایی داریم که در موقع خود به اطلاع می‌رسانیم

سیدرضا تهامی
(ادامه دارد)

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت اول
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت دوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت سوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت چهارم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت پنجم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت ششم

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌های چندپایه

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه (قسمت ششم)

کلاس‌های چندپایه
راهی نو برای پیشرفت نظام آموزشی

هم‌یاران آموزگار

انتخاب یک یا چند نفر در هر پایه برای هم‌یاری با آموزگار، می‌تواند بخشی از محدودیّت‌ها را بی‌اثر کند و حتّی در صورت کنترل سازمان‌یافته‌ی هم‌یارها، به تأثیراتی ماندگارتر از کلاس‌های عادی در یادگیری مفاهیم درسی بیانجامد. رعایت نکات زیر و نکات مشابهی که خود شما در زندگی کاری به آن رسیده‌اید، تأثیر موفّقیّت‌ را بیش‌تر می‌کند.

۱ _ قضیه اصلاً نباید شکل و حالت خیریّه و «به‌به چه پسر یا دختر خوبی» به خود بگیرد و اصلاً نباید به مقوله‌های فداکاری و گذشت و ایثار ارتباط یابد.

هم‌یار آموزگار باید بداند و در این زمینه توجیه شود که هیچ‌کس، هیچ مفهومی را واقعاً فرانمی‌گیرد مگر این‌که تلاش کرده باشد آن مفهوم را به دیگران بیاموزد یا در این فرآیند آموزش نقش داشته باشد.

بهتر است از تجربیّات شخصی خودتان برای هم‌یاران صحبت کنید (و با آب و تاب هم توضیح دهید) که در مورد خود شما نیز که معلم هستید، هر سال با افزوده شدن تجارب آموزشی‌، درک‌تان از مفاهیم درسی افزوده شده است. حتّی در مورد مفهوم‌های ساده‌ای مثل جمع عدد یک‌ رقمی با یک عدد یک رقمی دیگر.

حتّی در سطح بسیار ساده‌ای چون جمع دو عدد یک‌رقمی مثل «۳+۲» نیز هر سال به درک عمیق‌تری دست یافته‌اید (در این موارد قبل از کلاس فکر کنید). به این ترتیب هم‌یاران خود بیش از سایر دانش‌آموزان از این برنامه سود خواهند برد و اصلاً قضیه به این صورت نیست که دارند وقتشان را برای دیگران می‌گذرانند و ممکن است از درس خودشان عقب بمانند.

۲ _ تعداد هم‌یاران در هر کلاس و در هر پایه به خواست و برنامه‌ی شما و شرایط کلاس بستگی دارد. ممکن است در یک پایه، همه‌ی بچّه‌ها هم‌یار باشند (و هر کدام در یک درس هم‌یار باشند و به دیگران در انجام کارهای خود طبق برنامه‌ی آموزگار کمک کنند) و در پایه‌ی دیگری فقط یک هم‌یار داشته باشیم (حتی وقتی فقط یک دانش‌آموز در پایه‌ای داریم و او خود هم‌یار معلم در آموزش به خودش می‌شود).

۳ _ موضوع کار و وظایف هم‌یاران باید کاملاً مشخّص باشد، کتبی نوشته شود و حتّی به دیوار کلاس الصاق شده باشد و در زمان خود توضیحات کافی (امّا مختصر) برای هر عنوان و هر وظیفه داده باشیم. هم‌یاران هر پایه وقتی آموزگار به پایه‌ی آن‌ها رسیده، برگه‌های آن جلسه را تحویل می‌دهند (که در قسمت‌های بعد توضیح داده می‌شود) و در وقت سوم نیز فهرستی از پرسش‌های دانش‌آموزان تهیّه می‌کنند که بعداً درباره‌اش توضیح می‌دهیم.

۴ _ بهتر است پایه‌ی اوّل هم‌یار نداشته باشد و خود آموزگار هر بار که از یک پایه می‌خواهد به پایه‌ی دیگر برود، یک سرکشی بسیار کوتاه و یک تذکّر در مورد آن‌ها داشته باشد. در پایه‌ی ششم نیز بهتر است همه‌ی دانش‌آموزان هم‌یار باشند و هر کدام یک درس را ترجیحاً با داوطلبی خودشان به عهده بگیرند. این دو حالت ویژه را ممکن است پایه‌های دیگر هم بنا به ضرورت داشته باشند.

۵ _ هم‌یاران می‌توانند وظایف زیر را به عهده داشته باشند.
الف. در وقت‌های پیش‌خوانی (پیش از رسیدن معلّم به پایه‌ی آن‌ها): توضیح درباره‌ی فعّالیّت‌های جنبی مربوط به همان درس/ ثبت سؤال‌های دانش‌آموزان در مورد فعّالیّت‌ها روی برگه‌ی هم‌یار (در صورتی که نمی‌توانند پاسخ کوتاه و قانع‌کننده به این یا آن دانش‌آموز بدهند)/ تحویل فرم‌ هنگامی که معلّم به پایه‌ی آن‌ها می‌رسد.

ب. در وقت مرور و تمرین (پس از درس‌ معلّم در پایه‌ی آن‌ها): توضیح‌ احتمالی درباره‌ی تمریناتی که معلّم تعیین کرده است/ ثبت سؤال‌هایی که پاسخ‌شان را نمی‌داند و تحویل به معلّم در انتهای جلسه.

پ. نمونه‌هایی از برگه‌ی هم‌یار و توضیح درباره‌ی جزییات آن را در یکی از قسمت‌های بعدی خواهید دید.

سیدرضا تهامی
(ادامه دارد)

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت اول
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت دوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت سوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت چهارم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت پنجم

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌های چندپایه

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه (قسمت پنجم)

کلاس‌های چندپایه
راهی نو برای پیشرفت نظام آموزشی

وقتی نوبت سومی‌هاست

اگر همان کلاس، همان برنامه و همان جلسه را در نظر بگیریم که در قسمت قبلی مثال‌هایی را برایش شرح دادیم و قسمت اول و دومش را گفتیم و اگر مثال‌های آن دو قسمت دقت کنید و سپس به قسمت سوم بپردازیم، جان مطلب به دستتان می‌آید.

برای این که قضیه‌ روشن‌تر شود به کار هر پایه در این قسمت، جدا جدا می‌پردازیم

روال کار برای پایه‌ی اول با پایه‌های دیگر متفاوت و از آن‌ها ساده‌تر است. آن‌ها در نخستین قسمت از شش قسمت یک جلسه، درس جدید را از آموزگار گرفته اند. در قسمت‌های دوم تا پنجم آن جلسه می‌توانند طبق برنامه‌ای که معلم به آن‌ها داده است به روخوانی و رونویسی مشغول شوند. بهتر است آنان عنوان‌های مربوط به الگوی دبستانک (فلسفیدن، سواد خواندن، و …) را همراه با معلم در جلسه‌های خاص آن موضوع‌ها کار کنند. فقط می‌توانند در ششمین و آخرین قسمت آن جلسه، جدول کلمات متقاطع آن درس را حل کنند. بنابراین وقتی معلم داشت به دومی‌ها درس می‌داد یا حالا که دارد با سومی‌ها کار می‌کند، پایه‌اولی‌ها مشغول روخوانی یا رونویسی یا هر کار دیگری هستند که معلم در انتهای قسمت اول جلسه به آن‌ها گفته است.

پایه‌دومی‌ها که در قسمت اول جدول کلمات متقاطع درس جدید را حل کرده و در قسمت دوم درس جدید را گرفته‌اند، حالا می‌توانند متن سواد خواندن درس جدید را بخوانند و به سوال‌های آن پاسخ دهند.

پایه‌سومی‌ها که در قسمت اول «آن چه تاکنون خوانده‌اید» ابتدای درس جدید را (از دبس‌نامه‌ی علوم پایه‌ی خودشان) خوانده و در قسمت دوم، جدول کلمات متقاطع درس جدید را حل کرده‌اند، حالا دارند درس جدید را از معلم می‌گیرند. به دلیل دو نوع پیش‌خوانی آنان در همین جلسه، بازده یادگیری‌شان نیز بالا خواهد بود.

پایه‌چهارمی‌ها در قسمت اول، «آن چه تاکنون خوانده‌اید» ابتدای درس جدید را (از دبس‌نامه‌ی علوم پایه‌ی خودشان) خوانده و در قسمت دوم، جدول کلمات متقاطع درس جدید را حل کرده‌اند و حالا دارند «پرسه در تاریخ» مربوط به همان درس را می‌خوانند تا با سه نوع پیش‌خوانی در قسمت بعد به استقبال درس جدید بروند.

پایه‌پنجمی ها و پایه‌ششمی‌ها نیز در دو۷ قسمت اول جلسه، همان عناوینی را کار کرده‌اند که برای پایه‌چهارمی‌ها گفتیم و حالا نیز مانند چهارمی‌ها «پرسه در تاریخ» مربوط به همان درس را می‌خوانند. البته هر کدامشان مطلب مربوط به پایه‌ی خودشان را از دبس‌نامه‌ی علوم خودشان.

خودتان حالا می‌توانید حدس بزنید که در سه قسمت بعدی کلاس در هر پایه چه خواهد گذشت. اما حتما حدس‌هایتان را با آن‌چه در جدول تفصیلی برنامه خواهیم نوشت، مقایسه کنید.

در مورد فلسفیدن، یادگیری با نمایش و … روال کار متفاوت و به نحوی است که در قسمت‌های مربوط به آن‌ها شرح خواهیم داد.

البته یادتان هست که گفتیم ابتدا کار برای مدارسی را توضیح می‌دهیم که کتاب‌های دبستانک را تهیه کرده‌اند و هنوز داریم در مورد همان مدارس حرف می‌زنیم. پس از آن در مورد سایر مدارس نیز خواهیم گفت.

سیدرضا تهامی
(ادامه دارد)

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت اول
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت دوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت سوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت چهارم

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌های چندپایه

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه (قسمت چهارم)

کلاس‌های چندپایه
راهی نو برای پیشرفت نظام آموزشی

بازهم در مورد برنامه‌

در برنامه‌ی واحد هفتگی، زمان هر جلسه (مربوط به هر یک از خانه‌های جدول برنامه) برای کلاس ‌اوّلی‌ها و ششمی‌ها به دو بخش تقسیم می‌شود و برای سایر پایه‌ها زمان هر جلسه به سه بخش تقسیم می‌شود.

آموزگار در ابتدای هر جلسه به اوّلی‌ها می‌پردازد و دانش‌آموزان پایه‌های دیگر طبق برنامه می‌دانند که چه باید بکنند.

اگر این مدرسه کتاب‌های دبستانک را برای دانش‌آموزان تهیه کرده باشد، کار معلم بسیار راحت است .چون به اندازه‌ی کافی مطالب جذاب و مرتبط به درس هر روز در هر پایه وجود دارد. مثلا دومی‌ها می‌توانند جدول کلمات متقاطع مربوط به فصلی را حل کنند که قرار است آن روز درس داده شود.

این کار یکی‌ از بهترین پیش‌خوانی‌های ممکن است. سومی‌ها می‌توانند پرسه در تاریخ مربوط به درس آن روز را بخوانند که آن هم پیش‌خوانی مؤثری است. چهارمی‌ها می‌توانند سواد خواندن مربوط به درس قبل را با یک داستان از سعدی انجام و به پرسش‌هایش پاسخ دهند. که مروری بسیار موثر که هم‌چنین به افزایش سواد خوادن آن‌ها کمک می‌کند. همزمان پنجمی‌ها می‌توانند بازی آموزشی و شعر مربوط به درس قبل را کار کنند و مرور خوبی بر درس هفته‌ی قبل داشته باشند. بالاخره ششمی‌ها نیز می‌توانند سوال‌های رده‌ی سوم (سوال‌های دشوار) درس قبل را حل کنند.

این پنج پایه در حالی دارند هم‌زمان با هم و در طی هفت الی ده دقیقه کارهایی مربوط به درس قبلی یا همان روز را انجام می‌دهند که معلم سرگرم کلاس اولی‌هاست و گاهی نیم نگاهی نیز به آنان می‌اندازد. در زیر حالت کلی این برنامه آمده است

سپس آموزگار به سراغ پایه‌ی دوم می‌آید. از این لحظه تا پایان آن جلسه، پایه‌ اوّلی‌ها دومین وقت خود را طبق روالی انجام می‌دهند که آموزگار از آن‌ها خواسته و در برنامه‌ی روبرویشان نیز آمده است. وقتی آموزگار سراغ پایه‌ی دوم می‌آید، بخش نخست وقت پایه‌ی دومی‌ها تمام و بخش دوم آن شروع می‌شود.

آنان در نخستین بخش وقت خود، کاری را انجام داده‌اند که طبق برنامه‌ آموزگار از آن‌ها خواسته است (مثلا همان جدول که گفتیم و در بخش‌های بعدی این جزوه به تفصیل اشاره خواهد شد) و پس از آن‌که کار مستقیم آموزگار با آنان تمام شد، سومین بخش وقت آنان در این جلسه شروع می‌شود که تا پایان همان جلسه ادامه دارد.

در همان زمان که معلم دارد به دومی‌ها درس می‌دهد سومی‌ها جدول کلمات متقاطع مربوط به ان روز را حل می‌کنند. چهارمی‌ها و پنجمی‌ها و ششمی‌ها نیز هر کدام طبق برنامه، یکی از آیتم‌های الگوی آموزشی دبستانک مربوط به درس قبلی یا بعدی را کار می‌کنند.

بدین ترتیب وقت پایه‌های سوم تا پنجم نیز مانند دومی‌ها سه قسمت است که قسمت اوّل آن قبل از کار مستقیم آموزگار با آنان است و قسمت سوم پس از کار آموزگار.

در مورد ششمی‌ها نیز وقت هر جلسه مانند اوّلی‌ها دو بخش است ولی ترتیب آن برعکس اوّلی‌هاست. یعنی از ابتدای جلسه تا آخرین نوبت کار معلّم، که برای آن‌هاست خودشان کارها را انجام می‌دهند.


از نظر محتوایی، بخش‌های مختلف وقت هر پایه به شرح جدول زیر خواهد بود که یکی از خانه‌های جدول اصلی است. مصداق‌های پیش‌خوانی و تمرین قبل و تمرین بعد در صفحات آینده خواهد آمد.

این جدول فقط به ظاهر پیچیده می‌نماید و در عمل بسیار ساده است و در قسمت‌های بعد هم توضیح می‌دهیم که تکرار و تمرین درس قبل یا پیش‌خوانی‌ها دقیقا چگونه خواهد بود. جدول را به ظاهر پیچیده‌تر اما در عمل بسیار راحت‌تر و کاربردی‌تر می‌کنیم.

سیدرضا تهامی
(ادامه دارد)

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت اول
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت دوم
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت سوم

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌های چندپایه

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه (قسمت سوم)

کلاس‌های چندپایه
راهی نو برای پیشرفت نظام آموزشی

برنامه‌ی واحد هفتگی

تنظیم برنامه‌ی واحد هفتگی از ملزوماتی است که با آن می‌توان نظم پایدار و قابل کنترلی را در هر کلاسی و نیز یک کلاس چندپایه ایجاد کرد. هم‌اکنون نیز قطعاً آموزگاران محترم کلاس‌های چندپایه، برای کلاس خود برنامه‌ی هفتگی دارند. پیشنهادهای شکلی و محتوایی زیر برای هماهنگی بیش‌تر در روال کار (همان‌طور که در کلاس‌های عادی چنین است) و استفاده‌ی بهتر از امتیازات و امکانات کلاس‌های چندپایه است.

۱ _ برنامه‌ی واحد، اگر پس از تنظیم روی یک مقوّای بزرگ با حروف درشت مکتوب و به دیوار کلاس در جایی قابل دید توسّط همه‌ی دانش‌آموزان نصب شود، باعث تطبیق بهتر دانش‌آموزان با روال کار در هر جلسه خواهد بود. دانش‌آموزان هر پایه، برنامه‌ی هر جلسه و تقسیم‌بندی زمانی آن را می‌دانند و در ابتدای هر جلسه آموزگاران به وقت کم‌تری نیاز دارند تا کار هر جلسه را برای دانش‌آموزان هر پایه تشریح کنند. به‌ویژه توصیه می‌کنیم از نوشتن برنامه های مجزا برای هرپایه اجتناب و برنامه‌ی واحد هفتگی (مثلا به نحوی که پیشنهاد می‌کنیم) برای همه‌ی پایه‌ها به‌صورت ترکیبی تنظیم شود.

۲ _ بهتر است وقت اختصاصی آموزگار برای هر پایه، در هر جلسه، معیار اجرای برنامه باشد و ترتیب نوشتن هم در هر خانه‌ی برنامه از کلاس اوّل شروع شود و یکی‌یکی به پایه‌های بالاتر برسد.

۳ _ بهتر است درس هر جلسه برای پایه‌های دوم تا ششم، حتی‌الامکان هم‌خوان باشد. مثلاً همه‌ی پایه‌ها «علوم» داشته باشند.
برخی معلمان سعی می‌کنند برنامه را به نحوی تنظیم کنندکه عنوان درس هر پایه متفاوت با دیگر پایه‌ها باشد. به این ترتیب سعی می‌کنند از تداخل مفاهیم علمی جلوگیری کنند. این کار کاملا اشتباه است و کلاس چندپایه را از امکان شگفت‌انگیز هم‌افزایی ناشی از پدیده‌ی «آینده در حال» محروم می کند.
بنابراین به‌جز در مواردی که این یا آن پایه فاقد عنوان درسی پایه‌های دیگر است، سعی می‌کنیم درس هر جلسه برای پایه‌های دوم تا ششم، حتی‌الامکان هم‌خوان باشد. به این ترتیب فضای عمومی کلاس (که بین همه‌ی پایه‌ها مشترک است) در هنگام کار با هر پایه هم‌خوان با همان درس باشد. این فضاسازی در پایه‌های بالاتر کمک بسیاری در تعمیق مفاهیم هر درس می‌کند و برای پایه‌های پایین‌تر نیز این کار را با خلق چشم‌انداز انجام خواهد داد.
به این ترتیب، ما خود به استقبال مشکلی می‌رویم که می‌تواند در یادگیری اختلال ایجاد کند؛ یعنی تداخل مفاهیم و اتّفاقاً این کار باعث می‌شود تأثیر منفی چنین تداخلی کاهش یابد. چون معلّم با تسلّط بیش‌تری می‌تواند مانع از این تداخل شود. ضمن آن‌که توضیح کارهای جنبی برای دانش‌آموزان و کنترل آن‌ها بسیار ساده‌تر می‌شود.

۴ _ بدیهی است که به دلیل تنوّع کمّی در کلاس‌های مختلف در مناطق گوناگون، توقع تنظیم‌ برنامه‌ی واحد از سوی دفتر تألیف برای همه‌ی مدارس کشور منطقی نیست امّا می‌توان یک برنامه‌ی میانگین برای کلاس‌های چندپایه تدوین کرد و تعداد دانش‌آموزان هر پایه را بین ۳ تا ۵ نفر در نظر گرفت تا آموزگار بتواند با آن الگو و طبق ویژگی‌های کلاس خودش، تغییرات مورد نظر را مثلاً در مواردی اعمال کند که تعداد دانش‌آموزان یک پایه ۷ یا ۸ نفر است یا پایه‌ای که فقط یک دانش‌آموز دارد.

در قسمت‌های بعدی نحوه‌ی کار با برنامه‌ی واحد هفتگی توضیح داده خواهد شد

سیدرضا تهامی
(ادامه دارد)

راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت اول
راهنمای معلمان برای اداره کلاس‌‌های چندپایه – قسمت دوم