WALL · E

بررسی و معرفی فیلم‌های کودکان – انیمیشن WALL · E

🎗 کارگردان و نویسنده:
Andrew Stanton

گروه سنی: برای همه سنین قابل مشاهده است.
محصول کشور: ایالات متحده آمریکا
کمپانی توزیع کننده: Pixar- 2008

✅ انیمیشن WALL·E ، چهره‌ی زمین را در ۸۰۰ سال آینده نشان می‌دهد. زمین پوشیده از زباله‌ها، پسماندها و آلودگی‌های صنعتی است که به‌صورت آسمان‌خراش روی هم تل‌انبار شده‌اند. در زمین اثری از حیات و زندگی وجود ندارد و انسان‌ها درون سفینه‌ای در فضا زندگی می‌کنند.

WALL · E

ربات WALL·E با انرژی خورشیدی کار می‌کند و مسئولیت بسته‌بندی و جمع‌آوری زباله‌ها را به عهده دارد. یک روز ربات پیشرفته‌ای که کاوشگر حیات در سیاره‌های خارجی) است، برای جستجوی حیات و زندگی به زمین فرستاده می‌شود و روزمرگیWALL·E با دیدن این کاوشگر به هم می ریزد و ماجراهای جدیدی اتفاق می‌افتد.

سفینه‌ای که انسان‌ها در آن زندگی می‌کنند، توسط ربات‌ها تسخیر شده است و تمامی کارها توسط آن‌ها انجام می‌شود. بدن انسان‌ها از فرط تنبلی و بیکاری تغییر شکل یافته‌است و به‌سختی قادر به ایستادن بر روی پاهای خود هستند.

WALL · E

انیمیشن WALL·E تجسم حضور تکنولوژی و تاثیر آن بر زندگی ما انسان‌هاست. ما نیز در عصری زندگی می‌کنیم که تکنولوژی و فضای دیجیتال تکه‌ی جدانشدنی دنیای ما شده است. اما با نگاهی به بعضی اثرهای مخرب تکنولوژی در زندگی کودکان مانند تنبلی، اضافه وزن، اختلالات حرکتی و بی حوصلگی و … می‌توانیم به‌صورت آگاهانه مدیریت بهتری بر حضور تکنولوژی در زندگی کودکان داشته باشیم.

WALL · E

🔺 انیمیشن WALL·E تلنگری است که در کنار فرزندانمان مسئولانه و با دیدبازتری به مسائل زیست محیطی نگاه کنیم. چه خوب است کودکان را نسبت به طبیعت و محافظت از آن حساس‌تر کنیم! تفکیک زباله های تر و خشک، کاهش مصرف پلاستیک و آلاینده‌های زیست محیطی می‌تواند قدم مناسبی برای شروع پرورش احساس مسئولیت در این رابطه باشد.

#شادی_امامی

#چهارشنبه_فیلم_دبستانک

1 پاسخ
  1. سید رضا تهامی گفته:

    نکته‌ای درباره‌ی این فیلم و محیط زیست

    تکنولوژی و پیشرفت علم، عامل تخریب محیط زیست نیست. نوع نگرش غلط به سبک زندگی است که هم مخل انسانیت است و هم ویرانگر محیط زیست

    اما در برخی آثار هنری یا مواضع سیاسی، پیکان حمله به سمت تکنولوژی شلیک می‌شود. چرا؟
    مثلا در همین فیلم می‌بینیم که: «بدن انسان‌ها از فرط تنبلی و بیکاری تغییر شکل یافته‌است»

    و در مطلب خانم امامی هم می‌خوانیم: «با نگاهی به بعضی اثرهای مخرب تکنولوژی در زندگی کودکان مانند تنبلی، اضافه وزن، اختلالات حرکتی و بی حوصلگی و … می‌توانیم به‌صورت آگاهانه مدیریت بهتری بر حضور تکنولوژی در زندگی کودکان داشته باشیم.»

    حرف ایشان در مورد مدیریت آگاهانه و بهتر بر حضور تکنولوژی در زندگی کودکان صحیح است. اما این تکنولوژی نیست که «اثرهای مخرب» دارد. این نگاه غلط به زندگی و انتخاب سبک غلط زندگی‌ست که اختلالاتی چون تنبلی، و اضافه‌وزن و … به بار می‌آورد.
    وگرنه اگر کودک موقع کتاب خواندن قوز کند، یا کتاب را به چشمش نزدیک کند، دچار اختلالات مهم می‌شود. آیا در آن صورت می‌گوییم «اثرهای مخرب کتاب‌خواندن»؟

    توصیه می‌کنم که در برخورد با مقوله‌ی تکنولوژی و اصولا علم و دانش، حواسمان باشد که دیدگاه‌های ارتجاعی و ضد دانش را تشخیص دهیم و از هم‌نوایی با آنان بپرهیزیم.

    پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *